مرغداران مرغ تخمگذار چه تدابیری می توانند بیاندیشند تا از نوک زنی در میان طیور بکاهند ؟
یکی از محققین در این زمینه اظهار دارد : "از انتخاب ژنتیکی جوجه ها گرفته تا محل سکونت آنها بایستی از به وجود آمدن ترس و وحشت در میان آنها جلوگیری به عمل آورد چرا که ترس یکی از عوامل موثر نوک زنی در میان طیور است."
از سال 2018 میلادی نوک چینی طیور تخمگذار که در حال حاضر از سیاستهای رایج برای مقابله با نوک زنی است، قانونا ممنوع می شود. اما مرغداران چه راه چاره ای را بایستی جایگزین کنند؟
در مطالعه ای که در میان گلۀ طیور مادر انجام شد، میزان حساسیت پرنده به ترس و استرس بررسی شد چرا که یک پرندۀ ترسیده و پراسترس بر روی سایر طیور نیز تأثیر می گذارد ؛ در درجۀ بالاتر و مهمتر مشخص شد که طیور مادر بر روی جوجه های خود نیز تأثیرگذار هستند و استرس را منتقل می کنند. این حساسیت در مرغ مادر سفید بیشتر از نژاد قهوه ای آن دیده شده است . همچنین مشخص شد که وجود سطح بالای هورمون کورتیکوسترون و علایم پرکنی با نوک زنی و استرس طیور در هفتۀ اول و پنجم حیات طیور مرتبط بود. در واقع این علایم و یافته ها سال ها در رابطه با طیور تخمگذار مورد توجه و اهمیت لازم قرار نمی گرفت.
عامل دیگری که در این خصوص بایستی مورد توجه قرار گیرد، لانه و محل سکونت و بستر طیور است . در صورتیکه در هفته های اول عمر خود، جوجه ها محل سکونت و بستر مناسبی نداشته باشند ، نوک زنی و استرس در میان طیور به وفور دیده می شود. در این خصوص مشاهده شد که نژاد قهوه ای مرغ های مادر حساسیت بیشتری از خود نشان می دهند تا نژاد سفید .
