میکروب‌های حاوی پروتئین که در صنعت و در مقیاس بزرگ تولید می‌شوند، به‌صورت گسترده جایگزین خوراک‌هایی بر پایه دانه می‌شوند.
این نتیجه بررسی پژوهشگران هلندی، بلژیکی و استرالیایی است که پتانسیل اقتصادی و زیست‌محیطی خوراک‌دهی با پروتئین میکروبی به گاو و جوجه‌ها را در سطح جهانی بررسی کردند. نتایج این مطالعات در مجله علوم زیست‌محیطی و تکنولوژی چاپ‌شده است.
سهم 2 درصدی پروتئین میکروبی در خوراک
در کارخانه‌های صنعتی میکروب‌ها ،باانرژی، نیتروژن و کربن پرورش داده می‌شوند تا پودرهای پروتئینی تولید شوند؛ و دام و طیور به‌جای سویا با این پودرهای پروتئینی تغذیه شوند. پرورش این پروتئین‌های خوراک در آزمایشگاه‌ها به‌جای زمین‌های زراعی ،تأثیرات مخرب زیست‌محیطی و آب و هوایی تولید خوراک را کاهش می‌دهد.
مطالعه خاص پژوهشگران هلندی، بلژیکی و استرالیایی بر اساس شبیه‌سازی‌های کامپیوتری انجام‌شده است و پتانسیل اقتصادی و تأثیرات زیست‌محیطی تولید پروتئین میکروبی را تا میانه قرن حاضر بررسی کرده است. محققان در جریان این پژوهش دریافته‌اند که اگر تنها 2 درصد از پروتئین میکروبی در خوراک دام جایگزین شود، میزان پخش گازهای گلخانه‌ای بخش کشاورزی و زمین‌های زراعی و همچنین هدر رفت گاز نیتروژن، بیش از 5 درصد کاهش خواهد یافت.
درخواست زیاد برای انرژی
این محققان برای انجام پژوهش جدید خود 5 شیوه مختلف پرورش میکروب را ارزیابی کرده اند: با استفاده از گاز طبیعی یا هیدروژن، می‌توان تولید خوراک را به‌طور کامل از کشت و زراعت جدا کرد. ازآنجاکه این نوع تولید به زمین زراعی نیاز ندارد، هم ، مانع بروز آلودگی‌های ناشی از تولیدات کشاورزی است و هم با مسئله درخواست بسیار زیاد انرژی مطابقت دارد. گفتنی است روش‌های دیگری چون افزایش شکر، بیوگازها یا گاز سنتز حاصل از فرآیند فتوسنتز برخی محصولات کشاورزی که از آن‌ها برای ایجاد پروتئین‌های باارزش استفاده می‌شود، مزایای زیست‌محیطی کمتری دارند و آلودگی با نیتروژن و همچنین پخش بیشتر گازهای گلخانه‌ای را به همراه دارند.
موارد بیشتری نیاز است
محققان معتقدند پروتئین میکروبی به‌تنهایی برای ایجاد کشاورزی پایدار کافی نیست و کاهش تأثیرات زیست‌محیطی شبکه تأمین غذا، به تغییرات ساختاری عمده در سیستم کشاورزی – غذایی و همچنین تغییرات اساسی در شیوه تغذیه انسان و همچنین مصرف بیشتر سبزیجات نیازمند است.
این نتیجه بررسی پژوهشگران هلندی، بلژیکی و استرالیایی است که پتانسیل اقتصادی و زیست‌محیطی خوراک‌دهی با پروتئین میکروبی به گاو و جوجه‌ها را در سطح جهانی بررسی کردند. نتایج این مطالعات در مجله علوم زیست‌محیطی و تکنولوژی چاپ‌شده است.
سهم 2 درصدی پروتئین میکروبی در خوراک
در کارخانه‌های صنعتی میکروب‌ها ،باانرژی، نیتروژن و کربن پرورش داده می‌شوند تا پودرهای پروتئینی تولید شوند؛ و دام و طیور به‌جای سویا با این پودرهای پروتئینی تغذیه شوند. پرورش این پروتئین‌های خوراک در آزمایشگاه‌ها به‌جای زمین‌های زراعی ،تأثیرات مخرب زیست‌محیطی و آب و هوایی تولید خوراک را کاهش می‌دهد.
مطالعه خاص پژوهشگران هلندی، بلژیکی و استرالیایی بر اساس شبیه‌سازی‌های کامپیوتری انجام‌شده است و پتانسیل اقتصادی و تأثیرات زیست‌محیطی تولید پروتئین میکروبی را تا میانه قرن حاضر بررسی کرده است. محققان در جریان این پژوهش دریافته‌اند که اگر تنها 2 درصد از پروتئین میکروبی در خوراک دام جایگزین شود، میزان پخش گازهای گلخانه‌ای بخش کشاورزی و زمین‌های زراعی و همچنین هدر رفت گاز نیتروژن، بیش از 5 درصد کاهش خواهد یافت.
درخواست زیاد برای انرژی
این محققان برای انجام پژوهش جدید خود 5 شیوه مختلف پرورش میکروب را ارزیابی کرده اند: با استفاده از گاز طبیعی یا هیدروژن، می‌توان تولید خوراک را به‌طور کامل از کشت و زراعت جدا کرد. ازآنجاکه این نوع تولید به زمین زراعی نیاز ندارد، هم ، مانع بروز آلودگی‌های ناشی از تولیدات کشاورزی است و هم با مسئله درخواست بسیار زیاد انرژی مطابقت دارد. گفتنی است روش‌های دیگری چون افزایش شکر، بیوگازها یا گاز سنتز حاصل از فرآیند فتوسنتز برخی محصولات کشاورزی که از آن‌ها برای ایجاد پروتئین‌های باارزش استفاده می‌شود، مزایای زیست‌محیطی کمتری دارند و آلودگی با نیتروژن و همچنین پخش بیشتر گازهای گلخانه‌ای را به همراه دارند.
موارد بیشتری نیاز است
محققان معتقدند پروتئین میکروبی به‌تنهایی برای ایجاد کشاورزی پایدار کافی نیست و کاهش تأثیرات زیست‌محیطی شبکه تأمین غذا، به تغییرات ساختاری عمده در سیستم کشاورزی – غذایی و همچنین تغییرات اساسی در شیوه تغذیه انسان و همچنین مصرف بیشتر سبزیجات نیازمند است.
