تمام اسیدهای آمینه، به استثنای گلایسین، به هر دو فرم D و L وجود دارند. ساختار پایه یک اسید آمینه شامل یک اتم کربن مرکزی ( کربن آلفا) با چهار گروه جانبی است . سه تا از گروههای جانبی ( یک گروه کربوکسیل، یک گروه آمین و یک اتم هیدروژن) در کلیه اسیدهای آمینه یکسان هستند. گروه چهارم در هر اسید آمینه متفاوت است که موجب خصوصیات منحصر به فرد آن اسید آمینه می گردد. این گروهها به صورت سه بعدی در اطراف کربن آلفا به گونه ای قرار گرفته اند که تقریبا یک هرم با مقطع مثلث با چهار وجه را تشکیل می دهند. کربن آلفا در مرکز چهاروجهی قرار دارد و هر گروه جانبی در یک راس قرار می گیرد. با جابجا کردن موقعیت دو گروه جانبی، می توان دو چیدمان مختلف از گروههای جانبی را در مقایسه با همدیگر در نظر گرفت که شامل فرم D و فرم L ( اصطلاح تخصصی آن enantiomer میباشد – ایزومر های راست گرد و چپ گرد ) می باشند. از لحاظ شیمیایی، هیچ تفاوتی بین فرم D و فرم L وجود ندارد، اما آنزیمها نسبت به تغییرات شکل سه بعدی حساس هستند. فقط اسیدهای آمینه ایزومر ال میتوانند در تشکیل پروتئینهای طبیعی وارد شوند .
اسیدهای آمینه خوراکی که از راه تخمیر باکتریایی تولید می شوند (مثل لایزین، ترئونین، تریپتوفان) به فرم L هستند. متیونین که در یک فرایند شیمیایی تولید می شود دارای هر دو ایزومر چپ L و راست گرد D میباشد . دی ال – متیونین ترکیبی است که شامل 50% ایزومر دی- متیونین و 50% ایزومر ال – متیونین ( مخلوط راسمیک Racemic ) می باشد. وقتی که از خوراک مکمل سازی شده با دی ال – متیونین استفاده می شود، هر دو فرم دی و ال به بافتهای حیوان می رسد. هر دو نوع ایزومر به سرعت در طول دیواره روده توسط یک حمل کننده وابسته به سدیم حمل می شوند. هر دو فرم از روده با یک سرعت عبور کرده و هیچکدام در طی فرآیند انتقال از بین نمی روند . هنگامی که دی – متیونین به کبد یا کلیه می رسد، به وسیله یک فرآیند آنزیمی دو مرحله ای (دی آمیناسیون اکسیداتیو به دنبال ترانس آمیناسیون) تبدیل به فرم ال می شود که برای سنتز پروتئین در بافت استفاده می شود.
مسلما معقول به نظر می رسد که راندمان تبدیل دی - متیونین به ال – متیونین و بنابراین کارایی حیاتی دی ال – متیونین در مقابل ال – متیونین در تولیدات دامی مورد بررسی قرار گیرد . یک تحقیق علمی مهم در این زمینه وجود دارد که نشان دهنده کارایی حیاتی یکسان دی ال – متیونین و ال – متیونین است . یکی از اولین گزارش ها (Almquist و Grau ، 1943) نشان می دهد که در جوجه های گوشتی از نظر متابولیکی ، تفاوتی بین دی – متیونین و ال – متیونین وجود ندارد . این محققین نشان دادند که ایزومرهای ال و دی متیونین از لحاظ متابولیکی یکسان هستند. گزارشات علمی زیاد وجود دارند که نشان دهنده یکسان بودن این دو فرم هستند ( Fell و همکاران، 1959) (Leveille و همکاران، 1960) (Featherston و همکاران، 1962) ( Bauriedel، 1963).
یکی از مقالاتی که اخیرا در مورد طیور منتشر شده است، توسط Dilger و Baker (2007) گزارش شده است. در این گزارش، جوجه ها با خوراک آغازین ( 0 تا 7 روزگی ) بر پایه ذرت – سویا و پروتئین 23% تغذیه شدند. از روز هشتم جوجه ها با جیره های آزمایشی خالص که برای تعیین کارایی حیاتی دی ال – متیونین در مقایسه با ال – متیونین فرموله شده بودند، تغذیه شدند. همانطور که قبلا اشاره شد، دی ال – متیونین به دلیل این که در یک فرآیند سنتز شیمیایی تولید می شود، شامل مخلوط 50:50 از دی و ال متیونین می باشد. با افزودن سطح متیونین ، رشد جوجه ها بیشتر شد که نشان دهنده کمبود جیره پایه نسبت به متیونین بود . مقایسه رشد جوجه های تغذیه شده با دی ال – متیونین با جوجه های تغذیه شده با ال – متیونین، تفاوت خاصی را نشان نداد (P>0.63) . در بخش دیگری از این گزارش، جیره ای شامل ذرت- سویا با کنجاله بادام زمینی در اختیار جوجه ها قرار گرفت. همانطور که در جیره آزمایشی خالص شده گزارش شده بود، هیچ تفاوتی در افزایش وزن، میزان خوراک یا ضریب تبدیل خوراک وقتی که جوجه ها با دی ال- متیونین یا ال – متیونین تغذیه شدند ، وجود نداشت . این محققین گزارش کردند: " به نظر میرسد که مدرکی دال بر تفاوت کارایی دی ال – متیونین و ال – متیونین در جیره های با پروتئین خام کم ، دارای سطوح مختلف از اسیدهای آمینه گوگرد دار ( SAA) در جوجه های 8 تا 20 روزه وجود ندارد " .
در 2010، Cheil Jedang Bio تحقیقی در مورد مقایسه دی ال – متیونین ، ال – متیونین و متیونین هیدروکسی آنالوگ مایع در جیره مرغ تخم گذار منتشر کرد. تیمارها شامل جیره پایه با 61 / 0% اسیدآمینه سولفوردار، جیره پایه مکمل سازی شده با 13 / 0% متیونین هیدروکسی آنالوگ مایع ، جیره پایه مکمل سازی شده با 11 / 0% دی ال – متیونین و جیره پایه مکمل سازی شده با 11 / 0% ال – متیونین بودند . هیچ تاثیر معنی دار مبنی بر اثر جیره های آزمایشی بر خصوصیات کیفی تخم مرغ گزارش نشد . میزان تولید تخم مرغ بین مرغهای تغذیه شده با جیره کنترل منفی و جیره دارای متیونین هیدروکسی آنالوگ تفاوت معنی دار نداشتند (به ترتیب 25 / 58گرم و 84 / 57 گرم در روز) . میزان تولید تخم مرغ در جوجه های تغذیه شده با دی ال – متیونین و ال – متیونین تفاوت معنی دار نداشت (47 / 59 گرم و 81 / 59 گرم در روز) ولی هر دو از تیمار کنترل منفی و و تیمار متیونین هیدروکسی آنالوگ مایع بالاتر بودند (p<0.05).
تحقیقات
بسیار دیگری نشان می دهند که کارایی دی ال – متیونین و ال – متیونین در حیوانات در
حال رشد یکسان است . جدول زیر لیست خیلی از این تحقیقات را نشان می دهد:
نویسنده |
ژورنال |
عنوان |
گونه حیوان |
Tipton و همکاران، 1966 |
Poultry Science |
A Comparison of D-, L-,DL-Methionine and Methionine Hydroxy Analogue Calcium in Chick Diets |
جوجه گوشتی |
Smith، 1965 |
Poultry Science |
The Utilization of L-Methionine, DL- Methionine and Methionine Hydroxy Analogue by the Growing Chick |
جوجه گوشتی |
Katz و Baker، 1975 |
Poultry Science |
Efficacy of D-, L- and DL-Methionine for Growth of Chicks Fed Crystalline Amino Acid Diets |
جوجه گوشتی |
Robinson و همکاران، 1978 |
Journal of Nutrition |
Utilization of Dietary Sulfur Compounds by Fingerling Channel Catfish: L-Methionine, DL-Methionine, Methionine Hydroxy Analogue, Taurine and Inorganic Sulfate |
آبزیان |
Baker و Boebel، 1980 |
Journal of Nutrition |
Utilization of the D- and LIsomers of Methionine and Methionine Hydroxy Analogue as Determined by Chick Bioassay |
جوجه گوشتی |
Schmidt، 1981 |
PhD Thesis |
Determination of the relative potency of methionine compounds for Turkey |
بوقلمون |
Elkin و Hester، 1983 |
Poultry Science |
A Comparison of Methionine Sources for Broiler Chickens Fed Corn- Soybean Meal Diets Under Simulated Commercial Grow-Out Conditions |
جوجه گوشتی |
Noll و همکاران، 1984 |
Poultry Science |
Biopotency of Methionine Sources for Young Turkeys |
بوقلمون |
Degussa، 1985 |
Trial Report No.03 53 850135-12 |
Comparison of D-, L- and DL-Methionine and D-, L-, and DL-MHA |
جوجه گوشتی |
Degussa، 1985 |
Trial Report No.03 53 853652-37 |
Comparison of Alimet versus L-Methionine and DL-Methionine |
جوجه گوشتی |
Degussa، 1985 |
Trial Report No.03 53 853652-40 |
Efficacy of D-, L- and DL-Methionine in chicks |
جوجه گوشتی |
Esteve Garcia و Austic، 1993 |
Journal of Nutrition and Biochemistry |
Intestinal absorption and renal excretion of dietary methionine sources by the growing chicke |
جوجه گوشتی |
Sveier و همکاران، 2001 |
Aquaculture Nutrition |
Dietary inclusion of crystalline D- and L methionine: effects on growth, feed and protein utilization, and digestibility in small and large Atlantic salmon (Salmon salar L.) |
آبزیان |
Ribeiro و همکاران، 2005 |
Brazilian Journal of Poultry Science |
Methionine Sources do not Affect Performance and Carcass Yield of Broilers Fed Vegetable Diets and Submitted to Cyclic Heat Stress |
جوجه گوشتی |
Forster و Dominy، 2006 |
Journal of the World Aquaculture Society |
Efficacy of Three Methionine Sources in Diets for Pacific White Shrimp, Litopenaeus Vanname |
آبزیان |
Dilger و Baker، 2007 |
Poultry Science |
DL-Methionine Is as Efficacious as L Methionine, but Modest L-Cystine Excesses Are Anorexigenic in Sulfur Amino Acid- Deficient Purified and Practical-Type Diets Fed to Chicks |
جوجه گوشتی |
بعنوان نتیجه گیری ، روشن است که تغذیه طیور و آبزیان با ال – متیونین هیچ مزیتی را در مقایسه با دی ال – متیونین همراه نخواهد داشت.