تأمین و تقویت امنیت زیستی، تنها راهکار مؤثر برای مقابله با آنفولانزای پرندگان در دنیا است.
و تمامی کشورهایی که قصد محافظتی همه‌جانبه از صنعت طیور خود را دارند، می‌بایست در چرخه تولید، خود را به یک سیستم امنیت زیستی مجهز کنند.
در این میان برخی از کشورها از سیستم امنیت زیستی مجهزتری برخوردار هستند. گوناگونی انواع آنفلوانزای پرندگان بر شرایط کشورهای تولیدکننده طیور تأثیر گذاشته است و همچنین این گوناگونی باعث شده است میلیون‌ها پرنده در دنیا معدوم گردند این در حالی است که اگر میزان امنیت زیستی بهبود پیدا کند، شاهد کاهش میزان خسارت‌ها در مرغداری‌ها هستیم.
در اینجا ما به تلاش‌هایی که در شش کشور برتر تولیدکننده طیور در این راستا صورت گرفته است اشاره خواهیم کرد.
6 کشور انگلستان، برزیل، آمریکا، آفریقای جنوبی، چین و هند از برترین کشورها در عرصه مراقبت و محافظت صنعت طیور در برابر آنفولانزای پرندگان هستند.
انگلستان (درزمانی که عضو اتحادیه اروپا بود)
کشور انگلستان خطوط راهنمای سختی برای حفظ مرغداری‌ها در برابر بیماری دارد. هرچند که میزان واردات طیور در این کشور دو برابر صادرات آن است اما ارزش صادرات طیور در انگلستان نیز سالانه مبلغی معادل 440 میلیون پوند است.
در راستای تأمین امنیت زیستی و مراقبت از مرغداری‌ها و صنعت طیور دولت انگلستان به مرغداران کشورش توصیه کرده است که تا حد امکان، رفت‌وآمد افراد، ماشین‌ها یا تجهیزات را در داخل مزرعه به حداقل برسانند. تا آلودگی‌های احتمالی موجود در مدفوع و ترشحات و یا آلودگی‌های محیطی مکان‌های دیگر به داخل مزرعه آن‌ها نفوذ پیدا نکنند.
درواقع مرغداران انگلیسی نقش مهمی را در پیشگیری از بروز بیماری در حیوانات و ریشه کرده آن‌ها ایفا می‌کنند؛ و همواره سعی می‌کنند که با رعایت استاندارهای امنیت زیستی در سلامت گله‌های خود و داشتن تجارتی پویا نقشی مؤثر داشته باشند.
یکی از اقدامات لازم و ضروری برای پیشگیری از بروز بیماری در طیور این است که مرغداران همواره به این مسئله توجه داشته باشند که چنانچه تماسی مستقیم با حیوانات مزرعه وجود داشت، محل موردنظر را پاک‌سازی و لباس‌های محافظتی خود را ضدعفونی کنند.
مسئله قابل اهمیت دیگر برای پیشگیری از بروز بیماری در گله‌های طیور، فراهم‌سازی آب آشامیدنی و غذای تمیز برای آن‌ها است، همچنین لازم است که طیور در فضای داخل مرغداری‌ها نگهداری شوند تا توسط پرنده‌های وحشی و سایر حیوانات به بیماری آلوده نشوند.
ازجمله اقدامات پیشگیرانه زیست‌محیطی دیگر در نگهداری و مراقب از طیور در این کشور می‌توان به مواردی چون ایزوله کردن طیور جدید، آماده کردن یک پلان و نقشه جدید برای انتقال طیور به فضای داخلی و پاک‌سازی و ضدعفونی کامل محل در پایان هر دوره، اشاره کرد. حتی مرغدارانی که طیور خود را به روش پرورش آزاد (فری رنج) پرورش می‌دهند در برخی از موارد اضطرار مجبور به انتقال طیور خود به داخل محدوده یا محوطه مرغداری هستند.
برزیل
کشور برزیل از کشورهای پیشتاز در عرصه تولید گوشت طیور در دنیا است و بعد از آمریکا و چین مقام سوم این صنعت را به خود اختصاص داده است. البته جالب است بدانید که برزیل بزرگ‌ترین صادرکننده گوشت طیور در سراسر جهان است و سالانه بالغ‌بر 50 میلیون تن طیور گوشتی در این کشور تولید می‌شود. هزینه تولید طیور گوشتی در این کشور به دلیل حساسیت و اهمیت امنیت زیستی طیور بسیار بالا است.
برزیل سالانه 7.7 میلیون دلار صادرات گوشت مرغ دارد.
دقت و اهمیت کشور برزیل در امر تأمین امنیت زیستی طیور سبب شده است که این کشور حتی درزمانی که آنفلوانزای پرندگان در همه دنیا فراگیر شده بود؛ بدون آنفلوانزا باقی‌مانده و بدون هیچ‌گونه بیماری گوشت طیور خود را به سراسر جهان صادر کرد.
علی‌رغم همه تلاش‌های صورت گرفته در امر تأمین امنیت زیستی طیور، دولت برزیل از شرایط حال حاضر این صنعت در کشور خود رضایت کامل ندارد و به دنبال آن است که تدابیر امنیت زیستی خود را قوی‌تر کرده تا هم چنان آنفولانزای پرندگان در خارج از مرزهای این کشور باقی بماند و فرصتی یک‌ساله را به تولیدکنندگان طیور خود داده است تا خود را با قوانین بازدارنده جدید وزارت کشاورزی کشورشان تطبیق دهند.
یکی از مهم‌ترین قوانینی که این تولیدکنندگان ملزم به عملی کردن آن هستند، نصب صفحه‌های نمایش به جهت جدا کردن حیوانات پرورشی از حیوانات وحشی است، ازجمله قوانین دیگر که توسط دولت برزیل برای تولیدکنندگان طیور وضع گردیده است می‌توان به نصب سقف‌های ضدعفونی‌کننده برای پاک‌سازی و ضدعفونی کردن ماشین‌هایی که به مزرعه رفت آمد دارند و فراهم کردن آب کلردار برای حیوانات مزرعه اشاره کرد.
بلیرو مگی (Blairo Maggi) وزیر کشاورزی برزیل بر اهمیت توجه تولیدکنندگان طیور به قوانین وضع‌شده و به‌کارگیری آن‌ها تأکید داشته است و این مسئله را به آن‌ها گوشزد کرده است که چنانچه آنفلوانزای پرندگان به برزیل برسد، خسارت‌های بسیاری را به دنبال خواهد داشت و در صورت بروز این اتفاق کشاورزان از مقصران این پدیده خواهند بود و می‌بایست که در مشکلات آن سهیم شوند.
آمریکا
ایالات‌متحده آمریکا که خود یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گوشت طیور در دنیا است، نسبت به شیوع بیماری آنفولانزا بی‌اهمیت نبوده است و همواره سعی بر این داشته است که با تأمین امنیت زیستی بالا از صنعت طیور خود مراقبت و نگهداری کند. در سال 2002-2003 میلادی شیوع بیماری نیوکاسل در آمریکا موجب شد تا بیش از چهار میلیون پرنده در این کشور معدوم شوند و این کشور مبلغی 170 میلیون دلاری را برای ریشه‌کن کردن این بیماری هزینه کرد.
یکی از وظایف برنامه خدمات و بازرسی سلامت حیوانات و گیاهان وزارت کشاورزی آمریکا، نگه‌داشتن بیماری‌های اگزوتیک (غیربومی) در خارج از این کشور است. در راستای دستیابی به اهداف مشخص‌شده در این برنامه، این وزارتخانه درزمینه مدیریت امور اورژانسی کارکنان و شناسایی و تشخیص در مورد بیماری‌های غیربومی حیوانات، اطلاعات دقیقی را فراهم می‌کند و مراقبت از بیماری‌ها، ایجاد آمادگی‌های لازم و کافی برای رویارویی با شرایط اضطراری و انجام اقدامات مناسب در جهت ریشه‌کن کردن بیماری در صورت وقوع آن را ضمانت می‌کند.
درواقع خدمات بازرسی سلامت حیوانات و گیاهان، فهرستی از بایدها و نبایدها را تهیه‌کرده است تا نکات ابتدایی و لازمی را که مرغداران ملزم به رعایت آن هستند را اطلاع‌رسانی کند و مرغداری‌ها به مکان‌هایی ایمن و عاری از بیماری باقی بمانند؛ مثلاً در این لیست آمده است: از مزرعه همسایه بیماری قرض نگیرید« که منظور از آن این است که از گرفتن ابزار، ماشین‌آلات یا تجهیزات از سایر مزرعه‌ها خودداری شود چراکه در صورت آلوده بودن ابزار و لازم سایر مزرعه‌ها، امکان انتقال بیماری و آلودگی به مزرعه، وجود دارد.
یک از مهم‌ترین بندهای این برنامه برای ایجاد امنیت زیستی می‌گوید: به کسانی که از مزرعه شما بازدید می‌کنند اجازه نزدیک شدن به دام و طیور را ندهید و تنها درزمانی اجازه انجام چنین کاری را به آن‌ها بدهید که این کار لازم و ضروری باشد. نکته مهم دیگری که در این برنامه ذکرشده است به این مسئله اشاره دارد که چنانچه یک مرغدار، یا خانواده او و یا کارکنان وی در مزرعه‌های دیگر، اسطبل یا هر مکان دیگری که دام و طیور در آن حضور دارند رفت آمد کردند حتماً قبل از بازگشت به مزرعه یا خانه، ماشین، چرخ ماشین یا تجهیزات خود را به‌خوبی ضدعفونی کنند؛ و یا اینکه اگر یک مرغدار پرندگان خود را در نمایشگاهی شرکت داد و یا حیوانات جدیدی را وارد مزرعه خود کرد باید آن‌ها را از سایر حیوانات گله، به مدت روز 30 به‌صورت جدا و ایزوله نگهداری کند.
آفریقای جنوبی
از نیمه دهه 2000 میلادی، دولت آفریقای جنوبی، برنامه‌ای را برای مقابله با آنفلوانزا در زمان وقوع آن طراحی کرد تا با به‌کارگیری آن بتواند از گله کشورش که از 140 میلیون جوجه تشکیل‌شده است محافظت کند؛ اما این برنامه پس از گذشت ده سال از طراحی و تدوینش هیچ‌گاه اجرا نشد. چراکه این برنامه این اطمینان را به مرغداران نداد که می‌تواند در زمان وقوع آنفلوانزا مفید و مؤثر باشد.
همچنین این دولت در کنار دیگر اقدامات امنیت زیستی به مرغداران توصیه کرده است تا حجم کار خود را با حجم 15 تا 20 قطعه در هر مترمربع ادامه دهند و از پرورش و نگهداری تعداد بالای پرنده خودداری کنند؛ و در همه زمان‌ها نظارت خوبی بر طیور خود داشته باشند و از اقدامات عملیاتی برای مقابله با بیماری‌ها غافل نشوند. همچنین دولت آفریقای جنوبی همواره به مرغداران خود این توصیه را کرده است که به جداسازی جوجه‌ها و طیور از جوندگان و پرندگان وحشی بپردازند و جوجه‌ها و طیور را از آب‌وهوای بد و ناسالم به دورنگه دارند.
چین
بر اساس گزارش کشور چین در ژانویه سال 2017 میلادی،79 نفر از مردم این کشور به دلیل ابتلا به یکی از انواع کشنده آنفلوانزای پرندگان فوت کردند. این رخداد یکی از بدترین نوع وقوع آنفلوانزای نوع H7N9 از زمان ظهور آن یعنی از سال 2013 میلادی و در میان انسان‌ها بوده است، تعداد زیادی از افرادی که در چین به این بیماری مبتلا شدند و یا در اثر آن جان خود را از دست دادند یا با پرندگان آلوده در تماس بوده‌اند و یا در بازار طیور زنده رفت‌وآمد داشته‌اند. از سال 2013 تاکنون بیش از 1200 نفر به آنفلوانزای نوع H7N9 مبتلا شده‌اند؛ و به همین جهت است که چین بر روی مزرعه‌های طیور و بازارهای پرندگان زنده خود نظارت شدیدتری را اعمال داشته است.
وینسنت مارتین، نماینده کشور چین در سازمان غذا و کشاورزی فائو، در مارس 2017 اعلام کرد: «در راستای حمایت از سلامت انسان و بهبود وضعیت زندگی مردم، باید این بیماری را در طیور ریشه کرد؛ و همواره برای ریشه‌کن کردن H7N9 از مزارع و بازارها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته است؛ و این مراقبت‌ها و نظارت‌ها در راستای یافتن بیماری، پاک کردن بازارها و مزارع از آلودگی، مداخله و نظارت بر نقاط بحرانی در طول زنجیره ارزشی طیور از مزرعه تا میز، صورت پذیرفته است؛ و باید انگیزه کنترل بیماری برای همه‌کسانی که در تولید مرغ و بازار طیور فعالیت دارند، وجود داشته باشد»
در پی وقوع آنفلوانزا، تجارت طیور زنده در چندین شهر چین متوقف شد و از مردم خواسته شد تا از مرغ یخی استفاده کنند. همچنین در جهت مقابله با این بیماری وزیر کشاورزی چین بار دیگر بهبود امنیت زیستی در بازارها را درخواست کرد و از بیرون ماندن طیور در طول شب به جهت جلوگیری از جمع شدن ویروس ممانعت کرد.
هند
کشور هند هم ازجمله کشورهایی بوده است که از شیوع بیماری آنفلوانزا در امان نبوده و این ویروس از راه پرنده‌های وحشی به گله‌های خانگی آن‌ها منتقل‌شده است. دولت هند به‌عنوان بخشی از برنامه امنیت زیستی خود، مرغداران را مجبور کرد تا ضمن امن نگه‌داشتن محیط و پیرامون خود علامت «وجود محدودیت» را در ورودی اتومبیل‌ها نصب کنند. همچنین این دولت مرغداران را تشویق کرد تا هیچ درخت، بوته انبوه یا منطقه پر گیاه دیگری را در اطراف مزرعه خود نگه نداشته تا از این طریق مانع لانه‌سازی پرندگان در اطراف مزرعه خود شوند... همچنین مسئولین کشور هند به پرورش‌دهندگان طیور در کشورشان هشدار دادند که پرندگان مرده را از داخل مزرعه خارج کرده و از بین ببرند و یا این پرندگان مرده را در اختیار آزمایشگاه‌ها قرار دهند.
و تمامی کشورهایی که قصد محافظتی همه‌جانبه از صنعت طیور خود را دارند، می‌بایست در چرخه تولید، خود را به یک سیستم امنیت زیستی مجهز کنند.
در این میان برخی از کشورها از سیستم امنیت زیستی مجهزتری برخوردار هستند. گوناگونی انواع آنفلوانزای پرندگان بر شرایط کشورهای تولیدکننده طیور تأثیر گذاشته است و همچنین این گوناگونی باعث شده است میلیون‌ها پرنده در دنیا معدوم گردند این در حالی است که اگر میزان امنیت زیستی بهبود پیدا کند، شاهد کاهش میزان خسارت‌ها در مرغداری‌ها هستیم.
در اینجا ما به تلاش‌هایی که در شش کشور برتر تولیدکننده طیور در این راستا صورت گرفته است اشاره خواهیم کرد.
6 کشور انگلستان، برزیل، آمریکا، آفریقای جنوبی، چین و هند از برترین کشورها در عرصه مراقبت و محافظت صنعت طیور در برابر آنفولانزای پرندگان هستند.
انگلستان (درزمانی که عضو اتحادیه اروپا بود)
کشور انگلستان خطوط راهنمای سختی برای حفظ مرغداری‌ها در برابر بیماری دارد. هرچند که میزان واردات طیور در این کشور دو برابر صادرات آن است اما ارزش صادرات طیور در انگلستان نیز سالانه مبلغی معادل 440 میلیون پوند است.
در راستای تأمین امنیت زیستی و مراقبت از مرغداری‌ها و صنعت طیور دولت انگلستان به مرغداران کشورش توصیه کرده است که تا حد امکان، رفت‌وآمد افراد، ماشین‌ها یا تجهیزات را در داخل مزرعه به حداقل برسانند. تا آلودگی‌های احتمالی موجود در مدفوع و ترشحات و یا آلودگی‌های محیطی مکان‌های دیگر به داخل مزرعه آن‌ها نفوذ پیدا نکنند.
درواقع مرغداران انگلیسی نقش مهمی را در پیشگیری از بروز بیماری در حیوانات و ریشه کرده آن‌ها ایفا می‌کنند؛ و همواره سعی می‌کنند که با رعایت استاندارهای امنیت زیستی در سلامت گله‌های خود و داشتن تجارتی پویا نقشی مؤثر داشته باشند.
یکی از اقدامات لازم و ضروری برای پیشگیری از بروز بیماری در طیور این است که مرغداران همواره به این مسئله توجه داشته باشند که چنانچه تماسی مستقیم با حیوانات مزرعه وجود داشت، محل موردنظر را پاک‌سازی و لباس‌های محافظتی خود را ضدعفونی کنند.
مسئله قابل اهمیت دیگر برای پیشگیری از بروز بیماری در گله‌های طیور، فراهم‌سازی آب آشامیدنی و غذای تمیز برای آن‌ها است، همچنین لازم است که طیور در فضای داخل مرغداری‌ها نگهداری شوند تا توسط پرنده‌های وحشی و سایر حیوانات به بیماری آلوده نشوند.
ازجمله اقدامات پیشگیرانه زیست‌محیطی دیگر در نگهداری و مراقب از طیور در این کشور می‌توان به مواردی چون ایزوله کردن طیور جدید، آماده کردن یک پلان و نقشه جدید برای انتقال طیور به فضای داخلی و پاک‌سازی و ضدعفونی کامل محل در پایان هر دوره، اشاره کرد. حتی مرغدارانی که طیور خود را به روش پرورش آزاد (فری رنج) پرورش می‌دهند در برخی از موارد اضطرار مجبور به انتقال طیور خود به داخل محدوده یا محوطه مرغداری هستند.
برزیل
کشور برزیل از کشورهای پیشتاز در عرصه تولید گوشت طیور در دنیا است و بعد از آمریکا و چین مقام سوم این صنعت را به خود اختصاص داده است. البته جالب است بدانید که برزیل بزرگ‌ترین صادرکننده گوشت طیور در سراسر جهان است و سالانه بالغ‌بر 50 میلیون تن طیور گوشتی در این کشور تولید می‌شود. هزینه تولید طیور گوشتی در این کشور به دلیل حساسیت و اهمیت امنیت زیستی طیور بسیار بالا است.
برزیل سالانه 7.7 میلیون دلار صادرات گوشت مرغ دارد.
دقت و اهمیت کشور برزیل در امر تأمین امنیت زیستی طیور سبب شده است که این کشور حتی درزمانی که آنفلوانزای پرندگان در همه دنیا فراگیر شده بود؛ بدون آنفلوانزا باقی‌مانده و بدون هیچ‌گونه بیماری گوشت طیور خود را به سراسر جهان صادر کرد.
علی‌رغم همه تلاش‌های صورت گرفته در امر تأمین امنیت زیستی طیور، دولت برزیل از شرایط حال حاضر این صنعت در کشور خود رضایت کامل ندارد و به دنبال آن است که تدابیر امنیت زیستی خود را قوی‌تر کرده تا هم چنان آنفولانزای پرندگان در خارج از مرزهای این کشور باقی بماند و فرصتی یک‌ساله را به تولیدکنندگان طیور خود داده است تا خود را با قوانین بازدارنده جدید وزارت کشاورزی کشورشان تطبیق دهند.
یکی از مهم‌ترین قوانینی که این تولیدکنندگان ملزم به عملی کردن آن هستند، نصب صفحه‌های نمایش به جهت جدا کردن حیوانات پرورشی از حیوانات وحشی است، ازجمله قوانین دیگر که توسط دولت برزیل برای تولیدکنندگان طیور وضع گردیده است می‌توان به نصب سقف‌های ضدعفونی‌کننده برای پاک‌سازی و ضدعفونی کردن ماشین‌هایی که به مزرعه رفت آمد دارند و فراهم کردن آب کلردار برای حیوانات مزرعه اشاره کرد.
بلیرو مگی (Blairo Maggi) وزیر کشاورزی برزیل بر اهمیت توجه تولیدکنندگان طیور به قوانین وضع‌شده و به‌کارگیری آن‌ها تأکید داشته است و این مسئله را به آن‌ها گوشزد کرده است که چنانچه آنفلوانزای پرندگان به برزیل برسد، خسارت‌های بسیاری را به دنبال خواهد داشت و در صورت بروز این اتفاق کشاورزان از مقصران این پدیده خواهند بود و می‌بایست که در مشکلات آن سهیم شوند.
آمریکا
ایالات‌متحده آمریکا که خود یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گوشت طیور در دنیا است، نسبت به شیوع بیماری آنفولانزا بی‌اهمیت نبوده است و همواره سعی بر این داشته است که با تأمین امنیت زیستی بالا از صنعت طیور خود مراقبت و نگهداری کند. در سال 2002-2003 میلادی شیوع بیماری نیوکاسل در آمریکا موجب شد تا بیش از چهار میلیون پرنده در این کشور معدوم شوند و این کشور مبلغی 170 میلیون دلاری را برای ریشه‌کن کردن این بیماری هزینه کرد.
یکی از وظایف برنامه خدمات و بازرسی سلامت حیوانات و گیاهان وزارت کشاورزی آمریکا، نگه‌داشتن بیماری‌های اگزوتیک (غیربومی) در خارج از این کشور است. در راستای دستیابی به اهداف مشخص‌شده در این برنامه، این وزارتخانه درزمینه مدیریت امور اورژانسی کارکنان و شناسایی و تشخیص در مورد بیماری‌های غیربومی حیوانات، اطلاعات دقیقی را فراهم می‌کند و مراقبت از بیماری‌ها، ایجاد آمادگی‌های لازم و کافی برای رویارویی با شرایط اضطراری و انجام اقدامات مناسب در جهت ریشه‌کن کردن بیماری در صورت وقوع آن را ضمانت می‌کند.
درواقع خدمات بازرسی سلامت حیوانات و گیاهان، فهرستی از بایدها و نبایدها را تهیه‌کرده است تا نکات ابتدایی و لازمی را که مرغداران ملزم به رعایت آن هستند را اطلاع‌رسانی کند و مرغداری‌ها به مکان‌هایی ایمن و عاری از بیماری باقی بمانند؛ مثلاً در این لیست آمده است: از مزرعه همسایه بیماری قرض نگیرید« که منظور از آن این است که از گرفتن ابزار، ماشین‌آلات یا تجهیزات از سایر مزرعه‌ها خودداری شود چراکه در صورت آلوده بودن ابزار و لازم سایر مزرعه‌ها، امکان انتقال بیماری و آلودگی به مزرعه، وجود دارد.
یک از مهم‌ترین بندهای این برنامه برای ایجاد امنیت زیستی می‌گوید: به کسانی که از مزرعه شما بازدید می‌کنند اجازه نزدیک شدن به دام و طیور را ندهید و تنها درزمانی اجازه انجام چنین کاری را به آن‌ها بدهید که این کار لازم و ضروری باشد. نکته مهم دیگری که در این برنامه ذکرشده است به این مسئله اشاره دارد که چنانچه یک مرغدار، یا خانواده او و یا کارکنان وی در مزرعه‌های دیگر، اسطبل یا هر مکان دیگری که دام و طیور در آن حضور دارند رفت آمد کردند حتماً قبل از بازگشت به مزرعه یا خانه، ماشین، چرخ ماشین یا تجهیزات خود را به‌خوبی ضدعفونی کنند؛ و یا اینکه اگر یک مرغدار پرندگان خود را در نمایشگاهی شرکت داد و یا حیوانات جدیدی را وارد مزرعه خود کرد باید آن‌ها را از سایر حیوانات گله، به مدت روز 30 به‌صورت جدا و ایزوله نگهداری کند.
آفریقای جنوبی
از نیمه دهه 2000 میلادی، دولت آفریقای جنوبی، برنامه‌ای را برای مقابله با آنفلوانزا در زمان وقوع آن طراحی کرد تا با به‌کارگیری آن بتواند از گله کشورش که از 140 میلیون جوجه تشکیل‌شده است محافظت کند؛ اما این برنامه پس از گذشت ده سال از طراحی و تدوینش هیچ‌گاه اجرا نشد. چراکه این برنامه این اطمینان را به مرغداران نداد که می‌تواند در زمان وقوع آنفلوانزا مفید و مؤثر باشد.
همچنین این دولت در کنار دیگر اقدامات امنیت زیستی به مرغداران توصیه کرده است تا حجم کار خود را با حجم 15 تا 20 قطعه در هر مترمربع ادامه دهند و از پرورش و نگهداری تعداد بالای پرنده خودداری کنند؛ و در همه زمان‌ها نظارت خوبی بر طیور خود داشته باشند و از اقدامات عملیاتی برای مقابله با بیماری‌ها غافل نشوند. همچنین دولت آفریقای جنوبی همواره به مرغداران خود این توصیه را کرده است که به جداسازی جوجه‌ها و طیور از جوندگان و پرندگان وحشی بپردازند و جوجه‌ها و طیور را از آب‌وهوای بد و ناسالم به دورنگه دارند.
چین
بر اساس گزارش کشور چین در ژانویه سال 2017 میلادی،79 نفر از مردم این کشور به دلیل ابتلا به یکی از انواع کشنده آنفلوانزای پرندگان فوت کردند. این رخداد یکی از بدترین نوع وقوع آنفلوانزای نوع H7N9 از زمان ظهور آن یعنی از سال 2013 میلادی و در میان انسان‌ها بوده است، تعداد زیادی از افرادی که در چین به این بیماری مبتلا شدند و یا در اثر آن جان خود را از دست دادند یا با پرندگان آلوده در تماس بوده‌اند و یا در بازار طیور زنده رفت‌وآمد داشته‌اند. از سال 2013 تاکنون بیش از 1200 نفر به آنفلوانزای نوع H7N9 مبتلا شده‌اند؛ و به همین جهت است که چین بر روی مزرعه‌های طیور و بازارهای پرندگان زنده خود نظارت شدیدتری را اعمال داشته است.
وینسنت مارتین، نماینده کشور چین در سازمان غذا و کشاورزی فائو، در مارس 2017 اعلام کرد: «در راستای حمایت از سلامت انسان و بهبود وضعیت زندگی مردم، باید این بیماری را در طیور ریشه کرد؛ و همواره برای ریشه‌کن کردن H7N9 از مزارع و بازارها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته است؛ و این مراقبت‌ها و نظارت‌ها در راستای یافتن بیماری، پاک کردن بازارها و مزارع از آلودگی، مداخله و نظارت بر نقاط بحرانی در طول زنجیره ارزشی طیور از مزرعه تا میز، صورت پذیرفته است؛ و باید انگیزه کنترل بیماری برای همه‌کسانی که در تولید مرغ و بازار طیور فعالیت دارند، وجود داشته باشد»
در پی وقوع آنفلوانزا، تجارت طیور زنده در چندین شهر چین متوقف شد و از مردم خواسته شد تا از مرغ یخی استفاده کنند. همچنین در جهت مقابله با این بیماری وزیر کشاورزی چین بار دیگر بهبود امنیت زیستی در بازارها را درخواست کرد و از بیرون ماندن طیور در طول شب به جهت جلوگیری از جمع شدن ویروس ممانعت کرد.
هند
کشور هند هم ازجمله کشورهایی بوده است که از شیوع بیماری آنفلوانزا در امان نبوده و این ویروس از راه پرنده‌های وحشی به گله‌های خانگی آن‌ها منتقل‌شده است. دولت هند به‌عنوان بخشی از برنامه امنیت زیستی خود، مرغداران را مجبور کرد تا ضمن امن نگه‌داشتن محیط و پیرامون خود علامت «وجود محدودیت» را در ورودی اتومبیل‌ها نصب کنند. همچنین این دولت مرغداران را تشویق کرد تا هیچ درخت، بوته انبوه یا منطقه پر گیاه دیگری را در اطراف مزرعه خود نگه نداشته تا از این طریق مانع لانه‌سازی پرندگان در اطراف مزرعه خود شوند... همچنین مسئولین کشور هند به پرورش‌دهندگان طیور در کشورشان هشدار دادند که پرندگان مرده را از داخل مزرعه خارج کرده و از بین ببرند و یا این پرندگان مرده را در اختیار آزمایشگاه‌ها قرار دهند.
.jpg?t=bb9bf4bcee81188695b611fbd38bb18c)
